Je voelt de vraag in ieder vezel van je lichaam. Of op z’n minst was er altijd al ergens dat stemmetje. Lang heb je geprobeerd te vluchten. Je overweegt om nu niet verder te lezen. Voordat het te laat is. Je kan nog besluiten dat het een waardeloos artikel is. Of dat je betere dingen te doen hebt. Dat ik ‘een filosoof ben met onbegrijpelijke of zelfs onzinnige vragen’. De vraag gaat door je heen: zal ik stoppen met lezen?
De stilte volgt. Net was er nog niets aan de hand. Je was bezig en had veel plezier. Het leven was mooi en onschuldig. Tot dit moment. Opeens is er onzekerheid. Twijfel. Alsof de grond onder je voeten verdwijnt.
Tussen angst en nieuwsgierigheid
Er ontstaat een sterke angst. Tegelijkertijd ben je nieuwsgierig. Je wil het weten. Je zoekt een antwoord op die vraag. De enige vraag die er werkelijk toe doet. Waar alles om draait. Hij schiet je nu te binnen alsof je er altijd op hebt gewacht – waarom? Waarom leef ik dit leven? Heeft mijn leven enige betekenis?
Je kunt proberen de vraag te negeren. Of besluiten dat hij niet belangrijk is. Dat deze woorden niet aan jou zijn besteed omdat je leven prima is. Wie houd je dan voor de gek? Volgens mij lieg je jezelf dan voor. Vroeg of laat zal de vraag terugkeren. Er zal een nieuw moment komen waarin je wordt geconfronteerd met de vraag naar de zin van het leven. Waarop hij hard binnenkomt.
Wees gerust. Dat overkomt ons allemaal. Iedereen komt op een punt in zijn of haar leven dat je vragen begint te stellen. Wie ben ik? Hoe zit de wereld in elkaar? Waar draait het leven om? Sommigen hebben dit al vroeg in hun leven. Anderen pas op late leeftijd. Hoeveel tijd er ook is om te zoeken: het is nooit te laat! En je bent zojuist begonnen door dit artikel te lezen. Geweldig – je liefde voor wijsheid begint te groeien.
Leg de vragen niet naast je neer. Geef ze tijd. Laat de nieuwsgierigheid winnen van de angst. Het zal niet altijd makkelijk zijn, maar het eindresultaat is het meer dan waard. Als je immers de zin van het leven eenmaal hebt ontdekt, dan word het leven opeens een stuk mooier. Veel lichter. Vrijer. Of, zoals ik het zelf noem: een stuk gelukkiger.
Zoektocht naar geluk
Dat is het! Laten we een einde maken aan de spanning. Ik geloof dat de werkelijke zin van ons leven het zoeken naar geluk is. Dat is mij duidelijk nadat ik het mij vaak heb afgevraagd. Of je nu religieus bent of niet. Of je nu jezelf ziet als christen, moslim, jood, hindoe, boeddhist of welke godsdienst dan ook. Of misschien zie je jezelf als ongelovig en bestaat er voor jou geen god. We zijn allemaal op zoek naar iets beters in het leven. Daarom denk ik dat het leven werkelijk draait om geluk.
Is de zoektocht nu afgelopen? Heb je nu een antwoord op de vraag naar de zin van het leven? Heb je weer vaste grond gevonden onder je voeten? Ik vermoed van niet. De reden is eenvoudig: het heeft tijd nodig. Het moet groeien. De betekenis van deze woorden zijn niet direct duidelijk. Bovendien is echt inzicht in de werkelijkheid iets dat van binnenuit ontstaat. In die zin kan ik je niet het vertellen wat het antwoord is. Ik kan niet vertellen wie jij bent en hoe de wereld in elkaar zit. Ik kan je ook niet vertellen waar voor jou het leven om draait. Ik kan wel laten zien waar je kunt zoeken.
Hoewel het antwoord dus uiteindelijk in jezelf ligt, kan ik wel helpen. Voor nu doe ik dat met dit verhaal. En stel ik voor dat je begint om aan het einde hiervan even stil te gaan zitten. Het antwoord ligt misschien al in de stilte. Laat dan rustig de volgende vraag door je heen gaan: wat is volgens mij de zin van het leven?
Ik beloof je: de zoektocht is het meer dan waard.
Veel geluk!
